Zygmunt Szymanowski (1910-1950) „Jezierza” – oficer rezerwy Wojska Polskiego; dwukrotnie ranny uczestnik polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 r.; niemiecki jeniec wojenny.

Dwukrotnie zbiegł z obozu przejściowego w Działdowie, po czym osiadł na Wileńszczyźnie. W 1942 r. wstąpił do Armii Krajowej pełniąc funkcję szefa komórki wywiadowczej wywiadu kolejowego – okręg „Wiano”. We wrześniu 1944 r. aresztowany przez NKWD i skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Niespełna pól roku później ucieka i przedostaje się do Suwałk, następnie Szklarskiej Poręby. Współtworzył siatkę wywiadowczą Oficer Ośrodka Mobilizacyjnego Wileńskiego Okręgu AK.

Aresztowany 22 czerwca 1948 r. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie z 24 stycznia 1950 r. skazany na karę śmierci. Stracony 31 maja 1950 r.