Stanisław Abramowski (1922–1948), pseudonimy „Bury” i „Partyzancik”, żołnierz Armii Krajowej, Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” oraz Narodowych Sił Zbrojnych (Narodowego Zjednoczenia Wojskowego), żołnierz oddziałów partyzanckich „Mściciela” (WiN) oraz „Orła” (NSZ-NZW).
Ur. 1922 r. w Zawodziu (pow. Mińsk Mazowiecki), syn Adama. W okresie okupacji niemieckiej był żołnierzem Obwodu AK Mińsk Mazowiecki. Po zakończeniu II wojny światowej został wcielony do 15 pp „ludowego” Wojska Polskiego, skąd zdezerterował w 1945 r. W połowie 1946 r. wstąpił do Zrzeszenia WiN. Walczył w oddziale Janusza Kotowskiego „Mściciela” (OP „Pogoń”), działającym w powiatach Siedlce, Węgrów i Mińsk Mazowiecki. Uczestniczył w wielu akcjach bojowych z zakresu samoobrony przed komunistycznym aparatem represji. 31 marca 1947 r. ujawnił się przed komisją amnestyjną. Od czerwca 1947 r. wznowił działalność konspiracyjną. Ponownie znalazł się w grupie partyzanckiej zorganizowanej na terenie powiatu siedleckiego przez Janusza Kotowskiego „Mściciela” (podlegała ona dowódcy 6 Brygady Wileńskiej, por. Władysławowi Łukasiukowi „Młotowi”). Po rozbiciu patrolu „Mściciela” w październiku 1947 r. przez grupę operacyjną UBP, ukrywał się na własną rękę i wkrótce dołączył do oddziału partyzanckiego rejonu NSZ (NZW) Mrozy-Kuflew, zorganizowanego przez Zygmunta Jezierskiego „Orła”. 26 kwietnia 1948 r. został ujęty przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Osarżony o “próbę zmiany przemocą ustroju Państwa Polskiego”, czyli przestępstwo z art. 86 § 2 kodeksu karnego Wojska Polskiego 21 lipca 1948 r. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Warszawie, orzekającego na sesji wyjazdowej w Kałuszynie (pow. Mińsk Mazowiecki), został skazany na karę śmierci.
Zamordowany 30 lipca 1948 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.